Yaşamımızın koşullarını düzenleyerek değil, kim olduğumuzu idrak ederek, huzura kavuşabiliriz. Kim olduğumuzu bilmediğimizde,zihinle özdeşleşmiş bir benlik yaratıp, onun emrine girer, sonrada onu korumaya, beslemeye ve güçlendirmeye çalışırız.

Yaşamımız, arzu ve korkunun yönettiği bir dünya haline gelir.

İnsanlar kim olduklarını genelde bilmezler, bunu nerden anlıyoruz, kullandıkları ifadelerden, "O yaşamını kaybetti", " Benim yaşamım" deriz. Gerçek şu ki; siz ve sizin dışınızda ayrı bir yaşamınız yoktur. Siz yaşamın kendisiniz. Siz evreni kaplayan diğerleri gibi, geçici forma bürünen, tek bir bilinç, yaşamsınız.

Kim olduğunu bilmek arayışında olanlar, zaman gereksinimi duyarlar, buna inanıyorsanız bu doğrudur. Zamana gereksiniminiz olmadığının farkına varıncaya kadar. Kim olduğunuzu bilmek, yaşam öykünüz, benliğiniz ve formunuz ötesinde kim olduğunuzun farkına varmaktır. Bunun içinde zamana gereksinim yoktur.

Bir deneyim yaşadığınızda, bu size acı yada zevk verici olabilir. Bunun farkına varırsınız.Gerçek olan şudur ki; siz o deneyimin farkında olan kişi değilsiniz. Onun vasıtasıyla kendini ifade eden, bilinçsiniz. diğer bir söylemle, her şeyin onun vasıtasıyla bilindiği, bilinçsiniz.

Kendinizi, içinde olayların geliştiği, farkındalık olarak bilirseniz, bağımlılıktan, koşullanmışlıktan kurtulur özgürleşirsiniz, olanlar ve olmayanlar sizin için önemli olmazlar.

Gerçekte kim olduğunuzu bildiğinizde,kalıcı ve canlı bir huzur hissedersiniz. Bu kendinizi formun ötesinde bilmenin sonucudur.

Bilinç, fiziksel, düşünce ve saf bilinç olarak görülebilir. tıpkı suyun katı,sıvı ve gaz olabilmesi gibi. Sizde kendinizi o şekilde bildiğinizde, kendinizi her şeyde görebilirsiniz.

Bu şekilde bilinç de sizin vasıtanızla kendisini tanımış olur.